ÖMÜR DEDİĞİN

Saba rüzgârının izi gibidir,
Fertlerin bildiği ömür dediğin..
Demirin narlıyken nazı gibidir
Dertlerin deldiği ömür dediğin..

Gözyaşıyla o yoğurur çamuru
Mayalayıp deme koyar hamuru
İçten içe yer tüketir ömürü,
Ânların yediği ömür dediğin..

Ân geçer gün geçer haftalar geçer,
Ağlar gözyaşını pınarlar içer.
Her nefes sessizce hasadın biçer
Doğanın öldüğü ömür dediğin..

Tohumdan yeşerir tomurcuk açar
Bazen kanatlanır semaya uçar
İnsan otursa da son sür'at geçer
Kaderin daldığı ömür dediğin...

O çırpınsın diye beden kafesi
Sona yaklaştırır her bir nefesi
Tükenmektir bir ân önce hevesi
Soluğun yediği ömür dediğin..

23 Mayıs 2017/ İzmir
Mustafa ASLAN