SİZDE DE OLDU MU HİÇ?

Başınıza geldi mi?
Bekleyişlerinizi, özlemlerinizi, hasretinizi biriktirdiniz mi hiç?
Bir yarınız yokken, bütünmüş gibi salındığınız ve eksikliğinizi bilen yerinizin acısını saklayarak gülümsediniz mi?
Aklınızın; "Yapma!", vicdânınızın; "Sus!", gönlünüzün; "Söyle!" diye içinizde çırpındığı cenk meydanlarının üstünü, göz kapaklarınızla perdelediniz mi?
Söylemek istediğinizi, kendinize koyduğunuz yasak yüzünden söylemeyip yutkunarak şiştiğiniz oldu mu hiç?
Hiç paralandınız mı?
Yarım kaldınız mı hiç?
Özlettiğini bilerek özlettirenin, biriktirttiği hasretin adına; "Yasak" dediniz mi?
"Yasaklar ihlâl edilmek içindir." tavrıyla bir ömür yaşamışken; kendinize koyduğunuz yasak canınızı çok acıttığı halde, inlemenin makyajını gülümsemeyle yaptınız mı hiç?
Baktığınızda göremediğiniz ama gözünüzü kapattığınız anda karşınızda duran ve size çocukça gülücük atan biri var mı aklınızda?
Paylaşımınızı O'nun da okuduğunu bildiğiniz ve O'nun mutlu olduğunu hissederek özlem biriktirmeğe devam ettiğiniz oldu mu hiç?
Hiç kendi kendinizi yargılayıp sorguladınız mı?
Söyleyene kolay ama yaşayana çok zor işler bunlar!
Bunlar içimde kopan fırtınanın, kaçak esintileri!
Kime dokunsa ferahlatır, serinletir; sahibine dokunduğu anda ve yerde yine çıldırır, yine fırtınalaşır!
Bu fırtınayı ancak, tufanı göğüsleyenler anlar!..
Anlayanlara selâm olsun...
"AKIL KULLANILAN BİR ARAÇTIR. İNSAN; GÖNÜLDÜR, GÖNÜL..."
Selâm, sevgi, duâ...
Mustafa ASLAN