Daha dün, bir-kaç saat önce Cuma Günü dünyasını değişen; Önden Gidenlere selamlarımızı duâlarımızı götüren ve -bütün tanıyanları olduğu gibi- beni de perişan eden Sevgili Türk Beğim Gültekin ÖZTÜRK' ün azîz hatırasına...
SEYR-Ü SEFER
Uçsuz sahralarda yelkenler açıp
Kumda yüzdüreyim aşk kadırgamı!
Bulurum yüreğim ağrırsa tabip,
Kime sardırayım gönül yaramı?
Bal gibi bozulmaz kokmaz asîl öz,
Yanığı yakamaz kül altından köz.
Kalbe mermi işler, gönüle kem söz,
Hayalimde katle çıkmış harâmi!
Ben gönüllü kurban, o cellat kasap,
Bıçak sallıyorken yapmıyor hesap!
Avutmaz gönlümü ne rüya, ne hâb
Şafak vakti ben söndürdüm çıramı!
Seferde arkadan yaralar aldım,
Dimdik yokuşlarda piyade kaldım,
Öfkemi kaldırıp sevgime çaldım
Bozdurmadım Ülküm ile aramı...
Teselli ettikçe hep somurttular,
Hayalle yalanı emsâl tuttular!
Her sözümü bir kantarda tarttılar,
Dünya tartamadı bomboş daramı!
29 Temmuz 2017/ Cumartesi/İzmir
Mustafa ASLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder